Świadectwem szczególnego kultu, jakim cieszyła się Rita, jest litania do świętych augustiańskich, zamieszczona w książeczce, przepisanej ręcznie przez augustianina Tadeusza Pankiewicza w 1828 r., a zatytułowanej: Nabożeństwo dziwney pobożności dla osób zakonnych oboiey płci.  Wśród wierszowanych wezwań litanii, zwykle dwu-, cztero- lub sześciowierszowych, wezwanie skierowane do  bł. Rity jest najdłuższe i najbardziej rozbudowane, zawiera niemal skrót jej życiorysu:     Błogosławiona Ryto wdowo nad mężową uciętą głową srodze na sercu bolejąca synów chcących zemsty prosząca by śmierci ojca zapomnieli lecz gdy się uskromnić nie chcieli za twą prośbą od Boga karę wzięli przelawszy grzechów miarę. Ty do Zakonu Augustyna wpraszasz się, o miła nowina dla siostrów, świata zabawę minąwszy, z Bogiem bierzesz sprawę. Lubo cię siostry niewesoło przyjmują, wszakże Bóg około ciebie Rytę cudownieCzytaj więcej

W Polsce kult Rity jako błogosławionej ograniczał się początkowo do Zakonu Augustiańskiego. W augustiańskim kościele św. Katarzyny w Krakowie jej postać przedstawia jedna z figur dekoracji rzeźbiarskiej głównego  ołtarza, który powstał na początku XVII w. Wzmianki w XVIII-wiecznych inwentarzach kościoła, mówiące o ołtarzu św. Rity, który znajdował się w kaplicy św. Doroty przy krużgankach [1], nie pozwalają z całą pewnością stwierdzić, czy chodzi o jakiś wcześniejszy obraz, czy też był to XVIII-wieczny obraz olejny, umieszczony później w bocznym ołtarzu w kościele. Przedstawia on bł. Ritę na modlitwie przed krzyżem, otrzymującą stygmat cierniowej korony. Obraz znajdował się w ołtarzu po prawej stronie tuż przed prezbiterium, zaś po lewej był podobny ołtarz z obrazem św. Klary z Montefalco; oba ołtarze można jeszcze zobaczyć na zdjęciach wnętrza kościoła z okresu międzywojennego. Kiedy w 1944 r. w miejscu ołtarza św. Rity umieszczono jej figurę, obraz trafił do sąsiadującej z kościołemCzytaj więcej