„Trzeba przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.” Ef 4, 24 Panie, abym mógł stać się nowym człowiekiem to, co stare musi we mnie umrzeć. Pomóż mi zrezygnować z mojego wyobrażenia o sprawiedliwości, z osądzania siebie i świata na rzecz szukania Ciebie. Prawdziwa świętość to przecież nie doskonałość, ale zawierzenie Tobie bez końca. To bardziej przejmowanie się Twoimi pragnieniami niż swoimi planami. To pozwolić się kochać i zlikwidować w swym sercu bariery żalu, nieprzebaczenia, własnych planów, uporu trwania przy swojej racji. Daj mi, Jezu, łaskę troski o Ciebie samego. Święta Rito, dzięki gotowości przebaczenia stałaś się niewiastą stworzoną według wyobrażenia Pana. Nie tylko sama byłaś przyobleczona w szatę łaski, ale w swojej przebaczającej miłości przyniosłaś ją również innym. Zamiast zdzierać z nich szaty grzechu, żądającCzytaj więcej

„Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy, któreście popełniali przeciwko Mnie, i utwórzcie sobie nowe serce i nowego ducha” Ez 18, 31 Panie, Ty wzywasz mnie każdego dnia po imieniu i pragniesz, abym zerwał ze swoim grzechem, złymi przyzwyczajeniami, schematami, osądzaniem siebie i drugiego człowieka. Codziennie chcesz przyoblec mnie nową szatą łaski. W każdej chwili stwarzasz mnie na nowo i dajesz mi wciąż nową szansę. Ja jednak często popadam w brak przebaczenia, niezgodę, kłótnie, oścień tych grzechów wymierzając przeciwko drugiemu człowiekowi, a tym samym przeciw Tobie. Daj mi łaskę odrzucenia tego, co nie pochodzi od Ciebie i dostrzegania tego, że wciąż stwarzasz we mnie nowe serce i nowego ducha. Święta Rito, ty niosłaś swym życiem pokój nawet tym, którzy zawinili wobec ciebie. Przebaczyłaś mordercom twego mężaCzytaj więcej

„Przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.” Rz 6, 4 Panie, jeśli chcę Ciebie naśladować to jestem wezwany do tego nie tylko w chwilach radosnych i chwalebnych, ale przede wszystkim w codziennym umieraniu dla siebie samego, swych pomysłów czy zgubnych pragnień. Umrzeć oznacza oddać życie po to, aby uzyskać prawdziwe Życie – w Tobie, z Tobą i przez Ciebie. Tylko Twoja łaska jest źródłem mocy przemieniającej moje serce twarde jak kamień zasunięty do wejścia Twego grobu – w serce zdolne do Miłości. Ty podnosisz mnie z łoża śmierci i wprowadzasz w blask Twego zmartwychwstania. Daj mi łaskę otwartości i zaufania, abym pozwolił Ci na przemienianie mnie. Święta Rito, dotyk śmierci w twoim życiu spowodowałCzytaj więcej

„[Bóg] sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko.” Dz 17, 25 Jezu, Ty dajesz mi wszystko – nie mam zupełnie niczego, czego bym od Ciebie nie otrzymał. Każdą chwilę, westchnienie, oddech, słowo, czyn, otrzymuję z Twojej ręki. A tak często sam z siebie nie potrafię Tobie we wdzięczności oddać jakiejś drobnej rzeczy. Jak rzadko dostrzegam wartość tego, co mam i za to dziękuję. A przecież gdybyś choć na moment przestał o mnie myśleć – skończyłoby się moje istnienie. Panie, naucz mnie dostrzegać Twoje dary i cieszyć się nimi tak, jak Ty chcesz, abym się radował. Święta Rito, dni narodzin twoich synów były jednocześnie dniami wielkiego święta i szczęścia w twoim życiu. Oboje z mężem bardzo pragnęliście tego daru potomstwa. Otoczyliście ich swoją miłością i opieką. Od tego momentu każdą wolną chwilę oddawałaś Bogu poprzez troskęCzytaj więcej

„Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym.” J 5, 26 Jezu, Twoja relacja z Ojcem jest pełna Miłości, czyli tej wzajemnej serdecznej wymiany wszystkiego co posiadacie. Takiego właśnie przebywania z Nim chcesz nauczyć i mnie, abym umiał odnaleźć szczęście w relacji ze Stwórcą i z drugim człowiekiem. To one dają mi życie na nowo. Dobre relacje, miłość wzajemna, prosty codzienny uśmiech – są tchnieniem Twojego Ducha. Udziel mi łaski bycia otwartym na dostrzeganie Twoich darów, nawet tych najmniejszych. Daj mi odwagę wkraczania w nowe sytuacje, jakie przede mną stawiasz. Święta Rito, ty wybrałaś w swym młodym życiu ścieżkę małżeństwa, która nie była dla ciebie zawsze łatwą drogą. Nawet mimo różnicy poglądów, nigdy nie zapomniałaś o tym, że ten sakramentCzytaj więcej

„Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.” Rdz 2, 7 Boże, Ty utworzyłeś mnie ze zwykłej ziemi. Bez Twojego tchnienia nie byłoby mnie na tym świecie. To Ty ożywiasz mnie w każdej chwili wciąż na nowo Twoim Duchem. Jesteś jedynym Dawcą Życia, które nigdy się nie kończy. Pragnę trwać w Twoim Sercu w dziękczynieniu za dar bycia Twoim dzieckiem. Daj mi łaskę takiego wdzięcznego i ufnego serca. Święta Rito, narodziny były wydarzeniem, na które twoi rodzice czekali przez długie lata, powoli tracąc nadzieję i próbując odkryć w tym Boży plan na ich życie. Jednak Pan w ten sposób pragnął ukazać im wielkość Swojej łaski. Do końca życia dziękowali za dar córki – perełki, która lśniła dobrociąCzytaj więcej

„Szczodrze ją [łaskę] na nas wylał (…), aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.” Ef 1, 8a. 10 Panie, Ty jednoczysz to, co jest na ziemi z tym, co jest w niebie. To co moje z tym, co Twoje. Ty jesteś prawdziwym źródłem pokoju, godzisz poróżnionych i wprowadzasz pojednanie w serca ludzi. To są właśnie konkretne znaki Twojego Królestwa, które już jest między nami. Pragniesz, abym i ja był takim znakiem dla innych. Pomóż mi, Jezu, rezygnować z własnych pomysłów poprzez oddawanie ich Tobie i zgodę na realizację Twojej, a nie mojej, woli. Święta Rito, ty w swym życiu wielokrotnie jednoczyłaś zwaśnionych. Byłaś narzędziem wprowadzania pokoju, czyli Chrystusa, w serca innych, za każdym razem, gdy się z nimi spotykałaś. Dzięki twojej obecnościCzytaj więcej

„Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego: kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?” Ps 42, 3 Jezu, Ty wlałeś już przy stworzeniu w moje serce tęsknotę za Tobą. W mojej duszy jest taka głębia, na którą odpowiedzią jest jedynie głębia Twojej łaski. Sprawia ona, że tęsknię już do wiecznego przebywania z Tobą twarzą w Twarz. Jednak już teraz, na co dzień dajesz mi dostrzec Twoje Miłujące Oblicze w drobnych gestach, które wciąż pobudzają mnie do coraz większych pragnień. Panie, rozpalaj w mym sercu ciągłe pragnienie Ciebie samego, a nie tylko Twoich darów. Święta Rito, w życiu zakonnym uczyłaś się cierpliwie trwać twarzą w Twarz z Oblubieńcem na modlitwie. Tak bardzo pragnęłaś zjednoczyć się już z Nim, że podzielił się On z tobą kropelką Swego cierpienia – kolcem z korony cierniowej. To nie tylko symbol bólu, ale i odrzucenia, wyśmiania, jakie spotkałoCzytaj więcej

„Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie.” Jk 5, 7a. 8 Panie, Ty masz niesamowitą cierpliwość do mnie, pomimo moich ciągłych upadków, nieustannych powrotów do utartych ścieżek grzechu, popełnianych każdego dnia błędów i zaniedbań. A mi tak bardzo brakuje cierpliwości zarówno do siebie, jak i do drugiego człowieka. Często też trudno jest mi oczekiwać na Twoje działanie i próbuję wciąż w nowy sposób wywierać presję na Twoją wolę. W Swej wielkiej Mądrości każesz mi często czekać, uzbroić się w cierpliwość. Daj mi, proszę, łaskę trwania w Tobie i otwieraj me oczy na Twoje przychodzenie. Święta Rito, ty cierpliwie chodziłaś od jednej rodziny do drugiej, próbując pogodzić je ze sobą. Pomimo wielu trudności, niezrozumienia, wciąż cierpliwie trwałaśCzytaj więcej

„Oczekuj Pana, bądź mężny, nabierz odwagi i oczekuj Pana.” Ps 27, 14 Jezu, Ty dajesz mi źródło, przy którym mogę nabrać Ducha Męstwa do trwania. Ty sam wiesz jak ciężko jest mi wytrwać cierpliwie w oczekiwaniu na Twoją łaskę. Jak wiele alternatywnych planów wymyślam, ile próbuję zrealizować na własną rękę. Daj mi więc z Twego Serca dar mężnego oczekiwania nie tylko na Twoje podarunki, ale przede wszystkim na Ciebie samego. Udziel mi łaski tęsknoty za Tobą, abym odważnie trwał na czuwaniu, nawet wtedy, gdy wydaje mi się, że już nie przyjdziesz. Święta Rito, po śmierci najbliższych odżyło w twym sercu pragnienie wstąpienia do klasztoru. Siostry postawiły jednak warunek – zwaśnione rody musiały się pogodzić. Ileż odwagi, męstwa, samozaparcia wymagało od ciebie to wyzwanie. Nie zawahałaś się jednak przed jego realizacją, boCzytaj więcej