Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii na 27. Niedzielę Zwykłą roku C…
Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary. Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.(Łk 17,5-10)
Słowa uczniów: Panie, przymnóż nam wiary, można wprawdzie odnieść do takiej wiary, dzięki której wierzymy w rzeczy, których nie widzimy. Jednak mówimy również o wierze, kiedy dajemy posłuch nie samym słowom, lecz nawet wydarzeniom, jakie w przyszłości mają zaistnieć, kiedy to pozwoli się kontemplować świętym sama Mądrość Boża, przez którą wszystko zaistniało. (…) Być może na temat tej wiary Paweł wyraził się słowami: Ewangelia jest mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego (…) W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi (Rz 1, 16-17)
Otóż może się wydawać, że Pan nasz swoim uczniom, nie rozumiejącym takiej wiary, nie odpowiedział wprost. Kiedy bowiem prosili: Przymnóż nam wiary, odrzekł im: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna. A w dalszym ciągu mówi: Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać. W jakim sensie odnosi się to do słów: Przymnóż nam wiary, trudno jest odpowiedzieć, jeśli nie zrozumiemy tego powiedzenia: od wiary do wiary, czyli od takiej wiary, dzięki której służy się Bogu, do takiej wiary, do jakiej zostaniemy przeniesieni, w której cieszymy się Bogiem. Wiara bowiem pomnaża się wówczas, kiedy wierzy się najpierw głoszonym słowom, następnie zaś rzeczom ukazującym się. Owa kontemplacja zawiera w sobie najwyższy pokój, jaki zostaje udzielony w wiecznym Królestwie Bożym. Pokój ten stanowi nagrodę za pracę, wykonywaną przez sprawiedliwych, którzy spełniają posługi w Kościele.
(…) To, co Pan powiedział o ziarnie gorczycznym, oznacza, że uczniowie najpierw powinni posiadać wiarę konieczną w obecnym życiu, która tak długo jest najmniejsza, dopóki skarb znajduje się w naczyniach glinianych. Ziarno to jednak pęcznieje z ogromną siłą i rozrasta się.
(…) Wtedy niech starają się nasycić pokarmem niezniszczalnym Boskiej Mądrości, gdy powiedzą: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać, nie zostaje nam już nic do zrobienia. Bieg ukończyliśmy, wystąpiliśmy w walce, odłożono dla nas wieniec sprawiedliwości. To rozkoszowanie się prawdą jest światłością oświeconych, odpoczynkiem dla walczących, ojczyzną dla powracających, pokarmem dla łaknących, wieńcem dla zwycięzców.
Św. Augustyn, Problemy ewangeliczne, Księga II, 39
