Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii na 29. Niedzielę Zwykłą roku C…

Jezus odpowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem. Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie. I Pan dodał: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?(Łk 18,1-8)

wdowa może nosić cechy podobieństwa do Kościoła, który wydaje się być opuszczonym tak długo, dopóki nie przyjdzie Pan, który nawet obecnie troszczy się skrycie o niego. Każda dusza opuszczona i pozbawiona pomocy innej, jak tylko od Boga, jest wdową. Cały Kościół jest wdową, opuszczoną na tym świecie. Ale bliska jest dla niego pomoc. Skoro zły sędzia pomógł wdowie, żeby mu się nie naprzykrzała, to czyż Bóg nie wysłucha Kościoła, który Go błaga?

Zatem dokąd jesteśmy tu na ziemi, prośmy Boga, żebyśmy wytrwale się modlili i żeby On nieustannie litował się nad nami. Wielu bowiem ustaje na modlitwie. Na początku swego nawrócenia modlą się gorąco, później opieszale, następnie ozięble, wreszcie niedbale. Niejako czują się bezpieczni. Nieprzyjaciel czuwa, ty śpisz. Sam Pan w Ewangelii nakazał, że trzeba się zawsze modlić, a nie ustawać.

Św. Augustyn, O Kazaniu Pana Na Górze, Księga II, 15,52; Objaśnienia Psalmów: 65, 24;

[tooltip tiptext=”null”][/tooltip]