Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii na Uroczystość Chrystusa Króla w roku C…
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest Król żydowski. Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.
(Łk 23, 35-43)
Kiedy umarł Chrystus, rozpierzchli się uczniowie i mniemali, że zginął. Kiedy rozpierzchli się uczniowie, wtedy uwierzył łotr. Na krzyżu był wówczas obok Chrystusa pewien łotr, który tak w Niego uwierzył, że powiedział: Panie, wspomnij na mnie, gdy przybędziesz do Królestwa Twego. Któż go pouczył, jak nie Ten, który równocześnie z nim zawisł na krzyżu? Choć był przybity był do krzyża po prawicy Jezusa, mieszkał w Jego Sercu.
Ów łotr wtedy uwierzył, kiedy w samych nauczycielach wiary ich wiara znikła. Nie przez ich słowo uwierzył, ale przez objawienie Jezusa Chrystusa. Tego, którego widział ukrzyżowanego, wyznał jako takiego, który zmartwychwstanie i będzie królował.
To, co wzgardzone przez świat, wybrał Bóg, aby zawstydzić mocnych. Wszak powiedział Pan do pyszniących się faryzeuszów: Celnicy i nierządnice wyprzedzą was do Królestwa niebieskiego. Zagarniają je wierząc i ulegając wierze. Tak też postąpił i ów łotr, silniejszy w krzyżu, niż w języku.
Nawet uczniowie odstąpili i opuścili Pana. Pokonał ich łotr, który uwierzył wtedy, kiedy oni się załamali.
Św. Augustyn, Kazanie 328, 1; Homilia na Ewangelię św. Jana 109; Objaśnienia Psalmów 86, 6; 142, 9
Fot. J. Toporkiewicz