Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej V Niedzieli Zwykłej roku A…

Wy jesteście solą ziemi. Za głupich należy uważać tych, którzy albo idąc za obfitością dóbr doczesnych, albo bojąc się ich niedostatku, tracą dobra wieczne, których ludzie ani nie potrafią im dać, ani odebrać nie mogą. I dlatego powiedziano: Jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Jeżeli wy, którymi ludy mają być jakby solą zaprawiane, ze strachu przed prześladowaniami doczesnymi utracicie królestwo niebieskie, to jakich potrzeba będzie ludzi, którzy by wam błąd usunęli, wam, których Bóg wybrał dla usuwania błędu z innych dusz? Sól zwietrzała na nic się już nie przyda, chyba że na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Nie jest przeto deptany przez ludzi ten, który cierpi prześladowanie, ale ten, który lękając się prześladowania głupieje. Nie da się deptać nikt inny, jak tylko niższy, ale nie jest niższym ten, który choć na ziemi wiele cierpi cieleśnie, to jednak sercem tkwi w niebie.

Wy jesteście światłem świata. Pod korcem świecę chowa ten, kto światło dobrej nauki przyciemnia i przykrywa wygodami doczesnymi. Natomiast na świeczniku stawia ją ten, kto ciało swoje poddaje na służbę Bogu, aby wyżej stało głoszenie prawdy od posłuszeństwa ciału.

Gdyby Pan powiedział: Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki – to wydawałoby się, że zakończył na pochwałach, których szukają ubiegający się o zaszczyty, zachłystując się pozorami chwały. Lecz Pan dodał: i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie – aby nie stanowiło celu to, że człowiek podoba się innym przez dobre uczynki, lecz aby dlatego podobał się ludziom, ponieważ w nim Bóg jest wielbiony. To bowiem przystoi chwalącym, aby nie człowieka, lecz Boga chwalili.

Św. Augustyn, O Kazaniu Pana na Górze, Księga I, 6, 16-18

Fot. ks. J. Babiak