Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Czwartą Niedzielę Wielkanocną Roku C…
„Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy.” (J 10, 27-30)
Stają się owcami wierząc, są owcami idąc za pasterzem; owcami są nie gardząc swym odkupicielem, są owcami wchodząc przez bramę, owcami są wychodząc i znajdując pastwiska, są owcami zażywając wiecznego życia. (…) Życie wieczne nazywa się dobrym pastwiskiem. Tam nie usycha żadna roślina, wszystko się zieleni, wszystko kwitnie, tam tylko znajduje się życie.
Co może wilk? Cóż może złodziej i zbójca? Tych owiec, o których mówi Apostoł: Zna Pan tych, którzy są Jego, ani wilk nie porywa, ani złodziej nie zabiera, ani zbójca nie zabija. Jest pewny ich liczby Ten, który wie, co za nie dał.