Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Czternastej Niedzieli Zwykłej roku A…

Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują. Nie mówi Pan tego, jakoby jarzmo Pańskie było niewygodne, albo brzemię ciężkie, ale dlatego, że niewielu chce trudy ponosić do końca. Mało Mu wierzą, gdy woła: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie. Jarzmo łagodne i brzemię lekkie wielu odrzuca, a nieliczni się ich podejmują. Dlatego droga wiodąca do życia staje się wąska, a brama, którą się do niego wchodzi, jest ciasna.

Jedni niosą brzemię grzechów, inni brzemię Chrystusa. Tamto brzemię gniecie cię i obciąża, natomiast brzemię Chrystusowe unosi cię. Tamto brzemię to ciężar, zaś brzemię Chrystusowe daje skrzydła. Ptakowi niejako ujmujesz ciężaru, kiedy oberwiesz mu skrzydła. Ale im bardziej odbierasz mu jego ciężar, tym bardziej pozostanie na ziemi. Ten, któremu chciałeś ulżyć, leży na ziemi, nie leci, boś mu odebrał ciężar. Przywróć ciężar, aby uleciał. Takie jest brzemię Chrystusowe. Niechaj ludzie je dźwigają, niech nie będą opieszali, niech nie patrzą na tych, którzy go nie chcą nieść. Niech go niosą ci, którzy chcą, a zobaczą, jak jest lekkie, jak słodkie, jak przyjemne, jak odrywające od ziemi, a porywające ku niebu.

św. Augustyn, O Kazaniu Pana na Górze, księga II, 23.77; Objaśnienia Psalmów 59, 8

Fot. J. Toporkiewicz