Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii na 14. Niedzielę Zwykłą roku C…
(…) Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają. Wtedy rzekł do nich: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie. (Łk 10,1-12.17-20)
I ten, kto czyni cuda, i ten, kto ich nie czyni w ciele Chrystusowym, nie powinien niczym się cieszyć, jak tylko obliczem Boga. Kiedy uczniowie zostali rozesłani przez Pana, powrócili i powiedzieli Mu: Panie, oto w imię Twoje nawet demony były nam posłuszne. Dostrzegł Pan, że kusiła ich pycha z powodu władzy czynienia cudów. On, który jako lekarz przyszedł uzdrawiać nasze choroby i znosić nasze słabości, zaraz rzekł: Nie cieszcie się z tego powodu, że demony są wam posłuszne, ale radujcie się, że imiona wasze są zapisane w niebie. Nie wszyscy dobrzy chrześcijanie wyrzucają czarty. Wszystkie jednak ich imiona są zapisane w niebie. Nie chciał Pan, aby uczniowie cieszyli się tym, co było Jego własnością, ale z tego, że razem z innymi mieli zapewnione zbawienie. Ciesz się więc tym, czym chciał Pan, aby radowali się uczniowie. Uważajcie, kochani. Zaden wierzący nie posiada nadziei, o ile jego imię nie jest zapisane w niebie. Imiona wszystkich wiernych, którzy miłują Chrystusa, którzy idą drogą Jego pokory, są zapisane w niebie. Imię każdego, kto wierzy w Chrystusa i miłuje Go, kto kocha pokój Chrystusowy. Imię każdego, kim może gardzisz lub go lekceważysz.
Św. Augustyn, Objaśnienia Psalmów 130, 8
