Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii na II Niedzielę Adwentu w roku A…

W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie . Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki. Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy. A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: Abrahama mamy za ojca, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym.
(Mt 3, 1-12)

Czyńcie pokutę, przybliżyło się bowiem królestwo niebieskie. Przemówisz, będziesz przepowiadał, groził w imię Boga, nie pominiesz milczeniem nadchodzącego sądu Bożego, napominać będziesz przez przykazania i od tego wszystkiego nie spoczniesz. Kto zaś o tym posłysz, a nie ulęknie się ani nie poruszy, nie zasługuje na uleczenie. Inny słyszy, wzrusza się, niepokoi, bije się w piersi, leje łzy. A gdy ci, którzy byli ciemnością, stają się światłością, nadejdą doświadczenia. Pierwszy trud: żebyś nie miał w sobie upodobania, żebyś wyzbył się grzechów, zmienił się na lepsze. Następny trud: kiedy się zmieniłeś, znoś utrapienia i doświadczenia tego świata i wytrwaj w nich aż do końca.

Pysznili się Żydzi i powiadali: „My jesteśmy dziećmi Abrahama”. Pysznili się imieniem ojcowskim ci, którzy nosili jego ciało, ale nie mieli jego wiary. Pochodzeniem z nim związani, obyczajami zwyrodniali. I co powiedział do nich Pan? „Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama.”
A co o nich powiedział Jan, kiedy podchodzili wmieszani pomiędzy innych, którzy przez pokutę pragnęli się nawrócić? Nie powiedział do nich: plemię Abrahama, ale: plemię żmijowe. Powiadali, że są dziećmi Abrahama, a on nazwał ich dziećmi żmii. Ponieważ żyjąc źle, naśladowali demony, stali się także ich dziećmi. „Plemię żmijowe, wydajcie godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: Abrahama mamy za ojca” niejako pyszniąc się pochodzeniem od Abrahama. „Z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.” Abraham nie pozostanie bez dzieci, jeśli Bóg was potępi. Bóg da mu synów z tych kamieni. Kogo oznaczały kamienie, jeśli nie pogan, którzy oddawali cześć bożkom kamiennym? Teraz my wszyscy, którzy niegdyś oddawaliśmy cześć kamieniom, nawróceni do Pana staliśmy się synami Abrahama, nie przez pochodzenie według ciała, ale przez naśladowanie wiary.

Św. Augustyn, Objaśnienia Psalmów 46, 11; 59, 4-5; 131, 13

 

Fot. J. Toporkiewicz