„Jezus pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie odczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem. Odpowiedział mu Jezus: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek. (…)”  (Łk 4,1-13)

Jezus przyjmując chrzest nad Jordanem, chciał dopełnić aktu pokory.  Został obmyty ten, który nie miał skazy. Po co? Ze względu na pychę człowieka.  (…) Ochrzczony zatem został Pan, a po chrzcie był kuszony. Gdyby nie zwyciężył kusiciela, jak ty nauczyłbyś się walczyć z kusicielem?  Cóż wielkiego znaczyło dla Pana uczynić chleb z kamieni, który pięcioma chlebami nakarmił tyle tysięcy ludzi? Czemu zatem tego nie uczynił? Żeby ciebie nauczyć, jak odpowiadać kusicielowi.

Św. Augustyn, Objaśnienia  Psalmów 90/2/, 6