Stacja I – Sąd nad Jezusem
Pusty dźwięk
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
1 Kor 13, 1
Brzęk srebrników, skazujący wrzask tłumu, pianie koguta… To wszystko puste dźwięki: ,,miedź brzęcząca”, ,,cymbał brzmiący”… Puste dźwięki, bo zabrakło Miłości. Opuszczony Jezus, bo zabrakło Miłości. Samotny Judasz, bezpański tłum, osierocony Piotr – bo zabrakło Miłości. Nic tak nie rozdziela ludzi jak braki w Miłości.
Ale Jezus zna ograniczenia mego serca i siłę moich możliwości. Zna każdą moją słabość, każdy zgrzyt mojej osobowości, każdy chrzęst mojego moralnego kręgosłupa – każdy pusty dźwięk. On to wszystko wie.
I kocha.
Święta Rito, nasza Patronko, Ty też zawsze kochałaś z całego serca. W Twoim życiu tak niewiele było pustego dźwięku… bo od Jezusa nauczyłaś się jak wypełniać swoje serce prawdziwą Miłością… Ty nie rozdzielałaś, ale właśnie łączyłaś ludzi, w życiu których brzmiały puste dźwięki nieprzebaczenia i zawiści. Bądź z nami i przemieniaj pusty brzęk w pełną miłości symfonię…