Pragnę podzielić się radością w BOGU za sprawą św. Rity, której nie pierwszy raz składam hołd dziękczynienia. To Ona – św. Rita była i jest moją Orędowniczką w sprawach mojego życia, życia dziecka obozu koncentracyjnego, które przez lata zmagało się ze zdrowiem i przeciwnościami losu. Jak przed laty, tak i teraz pomogła mi w przyznaniu emerytury, pomimo wielu przeszkód. Spieszę się podzielić tą radością, dziękując za wielki dar wielu otrzymanych łask. Jestem pielgrzymem, który o dwukrotnie odbył pieszą pielgrzymkę do Cascia, w drodze do Rzymu. Do końca życia będę pamiętał gościnność z jaką spotkałem się w Cascia i Roccaporenie. Wszędzie, gdzie to możliwe, rozgłaszam imię św. Rity, aby Jej dziękując wielbił razem z nią nieskończone miłosierdzie Boże. WacławCzytaj więcej

Chciałabym złożyć świadectwo i prosić o modlitwę.  Zacznę od tego, że od wielu lat św. Rita była dla mnie ważna. Gdy mieszkałam w Krakowie, często odwiedzałam kościół św. Katarzyny i modliłam się przed Jej wizerunkiem. Do niej zwracałam się z prośbą o wstawiennictwo, gdy przez wiele lat nie mogłam zajść w ciążę. Trzy lata temu udaliśmy się z mężem nawet do Cascia, aby odwiedzić grób św. Rity, byliśmy  w Roccaporena, szukając jej śladów. Niestety nadal nie mogliśmy się doczekać dziecka, a co gorsza pojawiły się u mnie problemy zdrowotne. Gdy wreszcie w ubiegłym roku zdecydowałam się na poddanie się operacji ginekologicznej stał się cud! Okazało się, że jestem w ciąży. Ciąża była jednak zagrożona, co rusz pojawiały się kolejne komplikacje, aż e wreszcie lekarze zdecydowali się na wcześniejsze rozwiązanie. I tak w 36 tygodniu urodziłam przez cesarskie cięcie upragnioną córeczkę. Niestety natychmiast po porodzieCzytaj więcej

Jesteśmy szczęśliwymi rodzicami czwórki dzieci, w tym obecnie: Oliwii w wieku 15 lat, Amelii 7-latki, 4-letniego Kornela oraz najmłodszej 3-letniej Rity. Nasze pierwsze spotkanie ze św. Ritą miało miejsce ponad 5 lat temu, kiedy mając już dwie córki rozpoczęliśmy starania o adopcję dziecka, jak okazało się rok później – naszego synka Kornela. Przeczytaliśmy wtedy małą książeczkę o życiorysie św. Rity. Bardzo poruszyła nas jej postawa. To też utwierdziło nas w przekonaniu o słuszności naszej adopcyjnej drogi. Od tego czasu św. Rita stała się patronką naszych dzieci adoptowanych.  Kiedy Kornel miał 2 lata, zdecydowaliśmy się adoptować drugie dziecko, tj. córeczkę, jako 10-miesięczne niemowlę, z wrodzoną chorobą neurologiczną – schizencefalią, objawiającą się niedowładem prawostronnym, ryzykiem padaczki oraz małogłowia. Wówczas lekarze nie chcieli potwierdzić, że dzieckoCzytaj więcej

Mój syn jest narkomanem. Od 17 roku życia (będąc uczniem liceum) brał narkotyki i z nimi eksperymentował na wszystkie możliwe sposoby. Przez wiele lat nasze życie było piekłem. Na różne sposoby staraliśmy się mu pomóc, ale bezskutecznie. Ożenił się i urodziło się dziecko. Wszyscy myśleliśmy, że miłość do żony i dziecka będzie dla niego wystarczającym motywem  aby się leczyć. Trzykrotnie przebywał w ośrodkach dla narkomanów, ale po rocznym pobycie w każdym, wracał ponownie  do nałogu. Małżeństwo się rozpadło, synowa zabrała dziecko i wyprowadziła się, nawet nam dziadkom zabroniła kontaktów z wnukiem. Nie chciała mieć żadnych powiązań z „patologiczną” rodziną. Straciliśmy wszystko, jedynego syna, który staczał się coraz bardziej, chorował (żółtaczka typu C) i jedynego wnuka. Wnieśliśmy sprawę do sądu o możliwość kontaktów z wnukiem. Po dwóch latach upokarzających i bolesnych rozpraw (synowa przedstawiałaCzytaj więcej

Moja siostra Małgorzata i jej mąż nie mogli mieć długo dzieci. Siostra wiele lat się leczyła i w końcu zaszła w ciążę.Będąc w drugim miesiącu zaczęła plamić i znalazła się w szpitalu. Bardzo się bała czy utrzyma tę ciążę. W tym samym czasie była przyjęta również pacjentka z bólami – Teresa, która wtedy była z piątym dzieckiem w ciąży. Czwórka dzieci już była w domu i ona poleciła modlitwę do św. Rity. Moja siostra utrzymała ciążę i kiedy było pierwsze USG, gdzie można było  określić płeć dziecka okazało się, że to będzie dziewczynka – i tak już rodzice wiedzieli, że ich dziecko będzie miało na imię Rita. Rita urodziła się w 7 – miesiącu ciąży przez cesarskie cięcie 29.08.2005 r. była zdrową małą kruszynką samodzielnie oddychającą. A najdziwniejsze było to, że wszystkie  kwiaty w domu, po narodzinach RitkiCzytaj więcej

Szczęść Boże. Jesteśmy małżeństwem od ponad 5 lat. Po ślubie dowiedzieliśmy się, że mamy kłopot z poczęciem dziecka, żona leczyła się u różnych lekarzy, ale bezskutecznie. Szukaliśmy wszędzie pomocy, ale bezskutecznie. W końcu dostaliśmy adres kliniki w Białymstoku zajmującej się leczenie bezpłodności metodą naprotechnologii o nazwie: „NaPro Medica. Trafiliśmy pod opiekę wspaniałego człowieka dr. T. Wasilewskiego. Przez cały okres leczenia gorąco modliliśmy się do Boga ufając, że wysłucha naszej prośby o dar potomstwa. Codzienna modlitwa za przyczyną św. Rity umacniała nas w dążeniu do celu. Żona przeszła dwie operacje. I wreszcie w lutym 2011 r. dowiedzieliśmy się, że pod sercem żony poczęło się NOWE ŻYCIE! Nie poprzestaliśmy na modlitwie za przyczyną św. Rity, prosząc tym razem o prawidłowy rozwój dziecka i szczęśliwe rozwiązanie. Chwila, kiedy usłyszeliśmy, że Iza jest w stanie błogosławionym, była jedną z najpiękniejszych chwilCzytaj więcej

„Już jestem na tym świecie!” Chcemy się podzielić radosną nowiną – dnia 23 lutego o godz. 00:23 przyszedł na świat nasz ukochany synek Dominik, Augustyn. Mimo iż miałam mnóstwo obaw związanych z porodem, wszystko przebiegło pomyślnie i nie zostawiło negatywnego śladu w mym sercu po stracie pierwszego dziecka. Pamiętam, że otrzymałam od Sióstr książeczkę z modlitwami do św. Rity. Jej powierzałam moje obawy modląc się codziennie. Pamiętam, że fakt bycia w ciąży został zdiagnozowany przez lekarza 22 czerwca, i data planowanego porodu na 22 lutego. W szpitalu znalazłam się owego 22 lutego, jednakże dzidziuś postanowił  przyjść na świat 23 lutego. Święta Rita cały czas ze mną była, myślę, a właściwie dzięki Niej została mi wyproszona łaska macierzyństwa. Jest ona moją orędowniczką. Dzięki niej cała ciąża przebiegła bezproblemowo pod względem fizjologicznym. Myślę, że to cud.Czytaj więcej