Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Piątą Niedzielę Wielkanocną Roku C… „Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.” (J 13,31-33a.34-35) Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali. Czyż tego przykazaniaCzytaj więcej

Z czym kojarzy nam się słowo „świętość”? Z doskonałością („Bądźcie doskonali jak Ojciec wasz niebieski…”)? Z nieskazitelnością? Z wielkimi objawieniami, wizjami? A to przecież w ogóle nie o to chodzi. Ale o małą, codzienną miłość, dobroć, wiarę i nadzieję. Każdego dnia na nowo umieć rano powiedzieć: „Tak, jestem mała i grzeszna, ale Ty, Boże, jesteś większy niż to i kochasz mnie bez względu na wszystko”. To po prostu zamknąć swoje wszechwiedzące oczy i usta, a otworzyć uszy i zaufać całkowicie Jezusowi. Takiej małej codziennej drogi uczy nas święta Rita. Nie miała ona wielkich objawień. Nie napisała ani jednej książki. Tylko całym swym życiem kochała i wskazywała na Miłość większą niż ona sama. A czy Ty chcesz być taką małą świętą (takim małym świętym) szarej, monotonnej codzienności? Jak ona wtedy pięknieje, gdy przenika ją Tajemnicza Obecność…Czytaj więcej

Jedenasty czwartek: miłość św. Rity do bliźnich Modlitwa do św. Rity – na rozpoczęcie Boże, Ty w swoich świętych chcesz być czczonym i widzisz wielbiących Ciebie, przyjmij łaskawie to nabożeństwo, które dziś ofiarujemy Twojemu Boskiemu Majestatowi dla uwielbienia Twego Świętego Imienia i dla uczczenia Twojej wiernej służebnicy św. Rity, którą na ziemi uświęciłeś swą łaską i podniosłeś do szczęśliwego oglądania Ciebie w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rozważanie – miłość św. Rity do bliźnich Rozpalona Bożą miłością św. Rita żywiła w swym sercu tę miłość, która jest nierozerwalnie związana z przykazaniem miłości Boga, a więc miłość bliźniego. Całe życie Rita okazywała troskę i ciągłą czujność, aby dobrze czynić ludziom w każdy możliwy sposób, bez rozróżniania między krewnymi a obcymi, dobrymi a złymi. Biednych obdarowywała z hojnością; jałmużna była zawsze darem serca. Dla wszystkich miała słowa pocieszeniaCzytaj więcej

Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Czwartą Niedzielę Wielkanocną Roku C… „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy.” (J 10, 27-30) Stają się owcami wierząc, są owcami idąc za pasterzem; owcami są nie gardząc swym odkupicielem,  są owcami wchodząc przez bramę, owcami są wychodząc i znajdując pastwiska, są owcami zażywając wiecznego życia. (…) Życie wieczne nazywa się dobrym pastwiskiem. Tam nie usycha żadna roślina, wszystko się zieleni, wszystko kwitnie, tam tylko znajduje się życie. Co może wilk? Cóż może złodziej i zbójca? Tych owiec, o których mówi Apostoł:Czytaj więcej

V Spotkanie Uczniowie rozpoznali Pana przy łamaniu chleba Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im (Łk 24, 28-35) Jezu, Ty łamiesz chleb. Codziennie podczas Eucharystii kapłan łamie Hostię – Twoje Ciało. Dopiero wtedy widać w Nim bowiem blask Zmartwychwstania. Właśnie w tych momentach, gdy moje życie było połamane, serce rozdarte, objawia się największy blask Twej łaski. Święta Rito – patrząc tylko po ludzku – Twoje życie było całe połamane, a nawet potrzaskane: niespełnione początkowo powołanie, śmierć męża, synów, odrzucenie przez siostry… Ale z pomocą łaski te właśnie momenty przemieniłaś w chwile, w których  Miłość Pana objawia się w Twoim życiu. Pomóż i nam w tych chwilach dostrzec blask w ciemności. Posłuchaj rozważania… Możesz pobrać jako mp3 (kliknij tutaj i wybierz: zapiszCzytaj więcej

„Dopomóż mi, aby słuch mój był miłosierny, bym skłaniała się do potrzeb bliźnich, by uszy moje nie były obojętne na bóle i jęki bliźnich…” św. Siostra Faustyna Najważniejsze przykazanie rozpoczyna się od słów: „Słuchaj Izraelu…”. Nie: zobacz, powiedz, dotknij, zrób, ale… „słuchaj”. Naucz się przyjmować słowo mówione do Ciebie. A czego lub kogo ja słucham? Czy na pewno słyszę szept Bożej Obecności? Czy nie zagłuszam go byle czym – aby tylko coś leciało „w tle”? Święta Rita wiele chwil, nawet całych nocy, spędzała na cichej, pokornej modlitwie. Cała zasłuchana w Serce Oblubieńca. I tak właśnie najpierw nauczyła się przyjmować Jego Słowo, aby potem potrafić nieść je dalej…Czytaj więcej

Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Trzecią Niedzielę Wielkanocną Roku C… „Rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz,Czytaj więcej

III Spotkanie Jezus objawia się Marii Magdalenie Maria Magdalena stała przed grobem płacząc. Rzekł do niej Jezus: „Niewiasto czemu płaczesz? Kogo szukasz?” Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: „Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi gdzie Go położyłeś, a ja Go zabiorę.” Jezus rzekł do niej: „Mario!”  (J 20, 11-18) Jak często stoję nad grobem własnego grzechu i wciąż płaczę! Nie dostrzegam zwycięstwa Miłosierdzia w moich ranach, upadkach… Dopiero, gdy Pan wzywa mnie po imieniu – powołuje się na tę moją jedną, jedyną, intymną relację z Nim – otwiera się moje serce. Czy słyszę swoje imię wypowiadane z miłością przez Jezusa? A jakim określeniem ja Go wołam? Święta Rito, Perełko Oblubieńca, która przez długie lata cichą modlitwą towarzyszyłaś Panu, ucz mnie budować z Nim tę niepowtarzalną, najintymniejszą z intymnych więź – tylko Jego i moją…. Posłuchaj rozważania… MożeszCzytaj więcej

Dziewiąty czwartek: Ukryte życie Rity Modlitwa do św. Rity – na rozpoczęcie Boże, Ty w swoich świętych chcesz być czczonym i widzisz wielbiących Ciebie, przyjmij łaskawie to nabożeństwo, które dziś ofiarujemy Twojemu Boskiemu Majestatowi dla uwielbienia Twego Świętego Imienia i dla uczczenia Twojej wiernej służebnicy św. Rity, którą na ziemi uświęciłeś swą łaską i podniosłeś do szczęśliwego oglądania Ciebie w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rozważanie – Ukryte życie Rity Nasza święta z Cascia była cała przepełniona pragnieniem zjednoczenia się z Bogiem, do którego dążyła nie inaczej, jak tylko w ciszy i samotności. Gdy miłość, posłuszeństwo lub pobożność zmuszały ją do kontaktów ze światem, Rita nie wahała się opuścić swej celi; jednakże, gdy tylko była wolna od swoich obowiązków, powracała do swojego wyciszenia, oddawała się poruszeniom serca, daleka od hałasu i światowego zgiełku, odczuwała przedsmak radości Nieba; utwierdzałaCzytaj więcej

Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Drugą Niedzielę Wielkanocną Roku C… Niedzielę Miłosierdzia Bożego. Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. (J 20,19-31) Gwoździe przybiły Mu ręce i włócznia bok Jego otworzyła. Tam dla uzdrowienia serc wątpiących ślady ran zostały zachowane. Dla ciała zaś całego, w którym było Bóstwo, zamknięte drzwi nie stanowiły żadnej przeszkody. Mógł bowiem wejść bez ich otwarcia Ten, przez którego narodzenie dziewiczość Matki nie została naruszona. Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone. Miłość dla Kościoła, która przez Ducha Świętego wlewa się w nasze serca, odpuszcza grzechy jego członków. Św.Czytaj więcej