„Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12,9).

Nadzieja nie oznacza braku cierpienia. Czasem jest właśnie tym, co podtrzymuje nas w najtrudniejszych chwilach – w chorobie, w samotności, w ograniczeniach, które odbierają siły. Prawdziwa nadzieja nie polega na oczekiwaniu, że Bóg zdejmie z nas krzyż, ale na pewności, że On go z nami niesie.Czytaj więcej

„W Panu pokładaj swą nadzieję, bądź mężny, niech się umocni twoje serce – i oczekuj Pana” (Ps 27,14).

Nadzieja często oznacza czekanie – nie bierne, ale pełne ufności, że Bóg w swoim czasie otworzy przed nami drogę, której sami nie potrafimy znaleźć. Czasem oznacza zgodę na ograniczenia, na chwilowe zamknięcie drzwi, na konieczność oddania Bogu swoich pragnień i pozwolenia, by to On decydował o ich spełnieniu.Czytaj więcej

„A cierpliwość niech wasze dzieło prowadzi do doskonałości, abyście byli doskonali i bez skazy, nie mający żadnych braków” (Jk 1,4).

Nadzieja często prowadzi przez cierpienie. Nie jest tylko oczekiwaniem na lepsze dni, ale zdolnością do przyjęcia bólu z ufnością, że Bóg nigdy nie zostawia człowieka samego. Czasem nadzieja oznacza zgodę na krzyż, który nas przygniata – ale niesiony z Chrystusem, staje się drogą do świętości.

Czytaj więcej

„Pan umacnia kroki człowieka, a w jego drodze ma upodobanie. Choćby upadł, nie będzie leżał, bo ręka Pana go podtrzyma” (Ps 37, 23-24).

Nadzieja to nie tylko wytrwałość w cierpieniu, ale również codzienna wierność Bogu w tym, co zwyczajne. Czasem wydaje się, że świętość to wielkie czyny, spektakularne wydarzenia, nadzwyczajne znaki. A jednak święta Rita pokazuje, że droga do Boga to przede wszystkim cicha wierność, dzień po dniu, wśród obowiązków, które wydają się niepozorne.Czytaj więcej

„Błogosławiony człowiek, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on jak drzewo zasadzone nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi” (Jr 17,7-8).

Nadzieja nie polega na tym, że wszystko od razu układa się zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Czasem prowadzi przez doświadczenia, które wydają się niezrozumiałe, przez próby, które uczą cierpliwości i ufności.Czytaj więcej

„Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1,37).

Nadzieja to nie tylko czekanie, aż spełnią się nasze pragnienia, ale wierne trwanie przy Bogu nawet wtedy, gdy wszystko wydaje się zamknięte. To pewność, że On prowadzi nas najlepszą drogą – nawet jeśli początkowo wydaje się ona niemożliwa do przejścia.Czytaj więcej

„Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu” (Ps 34,19).

Nadzieja nie oznacza braku bólu. Czasem jest płomieniem tlącym się wśród popiołów, światłem w mroku samotności, wiarą, że Bóg podtrzyma nas, gdy wszystko inne zawiedzie. To właśnie nadzieja pozwala trwać, gdy serce rozdziera rozpacz.Czytaj więcej

„Radujcie się nadzieją, w ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie wytrwali” (Rz 12,12).

Nadzieja, która rodzi się w sercu człowieka, nie jest tylko chwilowym uczuciem. To głęboka pewność, że Bóg jest obecny w każdej sytuacji, nawet jeśli życie stawia przed nami trudności. To właśnie nadzieja pozwala trwać w cierpliwości, nie poddawać się, wierzyć, że miłość może przemienić nawet najbardziej zatwardziałe serce.Czytaj więcej

„Twoja łaska, Panie, niech będzie nad nami, jak my w Tobie pokładamy nadzieję” (Ps 33, 22).
Nadzieja nie zawsze oznacza drogę bez przeszkód. Czasem jest cichym zawierzeniem Bogu nawet wtedy, gdy życie prowadzi nas innymi ścieżkami, niż byśmy pragnęli. To zaufanie, że On zna najlepszy czas i sposób, by wypełnić swoje obietnice.Czytaj więcej