Co to są małe wyrzeczenia? Na czym one polegają? Żeby je zrozumieć wystarczy codziennie choć jedno takie podjąć. Jedno, małe, regularnie. To takie nasze codzienne „umieranie” – odmawianie swoim własnym pożądliwościom, pokusom. To też rezygnowanie z czegoś, co niekoniecznie jest złe. Jednak… z miłości do Chrystusa oddam Mu coś, co lubię; coś, co mogę mieć, ale nie muszę… Tak, to pewnie to, co przyszło Ci teraz na myśl… W życiorysie świętej Rity możemy znaleźć informację o Jej umartwieniach, podejmowanych pokutach, długich modlitwach, posłuszeństwie… Nie byłoby tego wszystkiego, gdyby nie codziennie podejmowane małe, dla nikogo oprócz Pana niewidoczne, wyrzeczenia. Bo kto jest wierny w rzeczach małych, będzie wierny i w wielkich. (por. Łk 10, 16) Fot. J. ToporkiewiczCzytaj więcej

X spotkanie Pan przebacza Piotrowi i zawierza mu swoją owczarnię Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje! (J 21, 15-19) Dopiero gdy upadniemy i doświadczymy Twego przebaczenia, zaczynamy dostrzegać głębię Twojego Miłosierdzia. Nie wystarczy też upaść tylko jeden raz, ale często przynajmniej trzy – jak Ty sam, Jezu, i jak Piotr… Aby dostrzec to, jak Twoje Miłosierne Serce pochyla się nade mną i wyznać w pełnym zaufaniu: „Panie, Ty wszystko wiesz… Ty wiesz, że upadam, że brak mi sił… jak mało we mnie miłości… i jak bardzo pragnę Cię kochać…” Święta Rito, Wspomożycielko nasza w słabości, pomóż nam odkrywać Miłość, która podnosi nas z upadków. Spraw, abyśmyCzytaj więcej

Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Szóstą Niedzielę Wielkanocną Roku C… „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka.” (J 14,23-29) Nie powiedział ci Pan: Tu na ziemi będziesz miał pokój. Szukaj pokoju i idź za nim. Dokąd mam iść za nim? Tam, dokąd on prowadzi. Pan bowiem jest pokojem naszym. Zmartwychwstał i wstąpił do nieba. Ty również zmartwychwstaniesz i przemieni się to, co jest śmiertelne, ogarnie cię pokój, w którym nie zaznasz już żadnego niepokoju. Tu na ziemi szukamy pokoju, ale znajdziemy go na końcu. Tu posiadamy go częściowo, abyśmy tam posiąść mogli go całkowicie.  (…) W tym życiu nie ma prawdziwego pokoju ani spokoju.  Lecz jeśli ktoś nie szuka go będąc tu na ziemi, nie będzie go miał tam, gdzie dojdzie. Św. Augustyn,Czytaj więcej

IX spotkanie Spotkanie z Panem nad brzegiem Jeziora Tyberiadzkiego Jezus stanął na brzegu i rzekł do nich: Dzieci, czy macie co na posiłek? Odpowiedzieli Mu: Nie. On rzekł do nich: Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć (J21, 4-12) Piotr i inni, jako doświadczeni rybacy, wiedzieli, że ryby łowi się w nocy. Gdy kazałeś im, Jezu, zarzucić sieci, postąpili wbrew swemu doświadczeniu i rozsądkowi. Wszystko mówiło, że to niemożliwe. A jednak dla Ciebie nie ma rzeczy niemożliwych. Gdy nie mamy nic do „jedzenia”, Ty wykorzystasz każdą okazję, by zaspokoić wszelki nasz głód na swój sposób – często wbrew naszym oczekiwaniom. Święta Rito, Ty w swoim życiu często szłaś za głosem Pana, nawet wbrew rozsądkowi,  wbrew temu, co mówili inni. Pomóż nam usłyszeć najpierw to delikatne pytanie w sercu: „Moje kochane dziecko, czy nie jesteśCzytaj więcej

Dwunasty czwartek: św. Rita pokutująca Modlitwa do św. Rity – na rozpoczęcie Boże, Ty w swoich świętych chcesz być czczonym i widzisz wielbiących Ciebie, przyjmij łaskawie to nabożeństwo, które dziś ofiarujemy Twojemu Boskiemu Majestatowi dla uwielbienia Twego Świętego Imienia i dla uczczenia Twojej wiernej służebnicy św. Rity, którą na ziemi uświęciłeś swą łaską i podniosłeś do szczęśliwego oglądania Ciebie w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rozważanie – św. Rita pokutująca Można powiedzieć, że św. Rita spędziła swoje życie nieustannie pokutując. Nie uważała za właściwe szukać w tym życiu ziemskich radości; źródło jej szczęścia znajdowało się gdzie indziej – w niebie. Aby je odnaleźć gotowa była na wszelkie wyrzeczenia – żadne nie wydawały jej się niemożliwe. Ofiarowywała Bogu w sakramencie Pokuty i Pojednania swoje pragnienia i to pozwoliło jej wzrastać w cnocie. Słuchając Słowa (Mt 5, 23-24)Czytaj więcej

VIII spotkanie Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! (J 20,24-29) Tomasz upiera się, stawia warunki: „jeśli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A później na sam widok ran wyznaje: „Pan mój i Bóg mój!”. Jak często i ja stawiam takie ograniczenia i warunki w spotkaniu w Tobą, Jezu! A gdy już do niego dochodzi – wszystko jest inaczej. Bo Ty zawsze przychodzisz inaczej. Święta Rito, Ty byłaś otwarta na dar spotkania, uproś nam łaskę oczekiwania bez stawiania zbędnych ograniczeń. Abyśmy nie próbowali włożyć Boga w swoje wąskie ramki… Posłuchaj rozważania… Możesz pobrać jako mp3Czytaj więcej

Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Piątą Niedzielę Wielkanocną Roku C… „Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.” (J 13,31-33a.34-35) Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali. Czyż tego przykazaniaCzytaj więcej

Z czym kojarzy nam się słowo „świętość”? Z doskonałością („Bądźcie doskonali jak Ojciec wasz niebieski…”)? Z nieskazitelnością? Z wielkimi objawieniami, wizjami? A to przecież w ogóle nie o to chodzi. Ale o małą, codzienną miłość, dobroć, wiarę i nadzieję. Każdego dnia na nowo umieć rano powiedzieć: „Tak, jestem mała i grzeszna, ale Ty, Boże, jesteś większy niż to i kochasz mnie bez względu na wszystko”. To po prostu zamknąć swoje wszechwiedzące oczy i usta, a otworzyć uszy i zaufać całkowicie Jezusowi. Takiej małej codziennej drogi uczy nas święta Rita. Nie miała ona wielkich objawień. Nie napisała ani jednej książki. Tylko całym swym życiem kochała i wskazywała na Miłość większą niż ona sama. A czy Ty chcesz być taką małą świętą (takim małym świętym) szarej, monotonnej codzienności? Jak ona wtedy pięknieje, gdy przenika ją Tajemnicza Obecność…Czytaj więcej

Jedenasty czwartek: miłość św. Rity do bliźnich Modlitwa do św. Rity – na rozpoczęcie Boże, Ty w swoich świętych chcesz być czczonym i widzisz wielbiących Ciebie, przyjmij łaskawie to nabożeństwo, które dziś ofiarujemy Twojemu Boskiemu Majestatowi dla uwielbienia Twego Świętego Imienia i dla uczczenia Twojej wiernej służebnicy św. Rity, którą na ziemi uświęciłeś swą łaską i podniosłeś do szczęśliwego oglądania Ciebie w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rozważanie – miłość św. Rity do bliźnich Rozpalona Bożą miłością św. Rita żywiła w swym sercu tę miłość, która jest nierozerwalnie związana z przykazaniem miłości Boga, a więc miłość bliźniego. Całe życie Rita okazywała troskę i ciągłą czujność, aby dobrze czynić ludziom w każdy możliwy sposób, bez rozróżniania między krewnymi a obcymi, dobrymi a złymi. Biednych obdarowywała z hojnością; jałmużna była zawsze darem serca. Dla wszystkich miała słowa pocieszeniaCzytaj więcej

Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii – na Czwartą Niedzielę Wielkanocną Roku C… „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy.” (J 10, 27-30) Stają się owcami wierząc, są owcami idąc za pasterzem; owcami są nie gardząc swym odkupicielem,  są owcami wchodząc przez bramę, owcami są wychodząc i znajdując pastwiska, są owcami zażywając wiecznego życia. (…) Życie wieczne nazywa się dobrym pastwiskiem. Tam nie usycha żadna roślina, wszystko się zieleni, wszystko kwitnie, tam tylko znajduje się życie. Co może wilk? Cóż może złodziej i zbójca? Tych owiec, o których mówi Apostoł:Czytaj więcej