„Nie pragnę tego, co wielkie, ani tego, co przerasta me siły”

Ps 131, 1

Panie, Ty masz niesamowite upodobanie w małych rzeczach. Wcale nie żądasz ode mnie żadnych wielkich czynów, ale tylko jednego – prostego zaufania Tobie, całkowitego zdania się na Twoją łaskę. Bowiem to właśnie w mojej małości, w każdym niedomaganiu, objawia się Twoja wielkość. Tylko Twoją mocą mogę szukać i pragnąć wypełniać Twą wolę.

Maryjo, Ty byłaś pokorną służebnicą Boga i taką właśnie pragnęłaś pozostać już na zawsze. Nigdy nie marzyłaś o zaszczytach, pierwszych miejscach, szczególnych względach. Uproś mi prawdziwego ducha służby, abym nie tylko pozornie, na zewnątrz, wykonywał to, czego pragnie Jezus, ale pozwolił Mu począć się w mojej duszy, w każdym czynie.

Święta Rito, ty często przebywałaś w ciszy na modlitwie w swej zakonnej celi. Po otrzymaniu stygmatu ciernia pozostałaś w samotności przez piętnaście lat. Naucz mnie takiego nie zwracania uwagi na siebie samego, ale kierowania jej zawsze na Jezusa. Wstawiaj się za powołanymi do szczególnej, wyłącznej bliskości z Bogiem, aby w Nim odkryli źródło jedynego szczęścia.

Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo x 10, Chwała Ojcu.

Módlmy się: Ojcze niebieski, Ty dałeś świętej Ricie udział w męce Chrystusa, udziel nam łaski i siły do znoszenia naszych cierpień, abyśmy mogli głębiej uczestniczyć w misterium paschalnym Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.