O Świętej Ricie pierwszy raz usłyszałam od mojej mamy, która jest bardzo wierząca. Śmiałam się wówczas, że znajduje coraz „dziwniejszych” Świętych, o których ja nigdy wcześniej nie słyszałam. Będąc wtedy nastolatką oddaloną od wiary i przekonania o własnej samowystarczalności, nie zainteresowałam się Świętą Ritą. Usłyszałam o niej też kilkukrotnie od koleżanek z pracy. Jedyne co pozostało w mojej pamięci to fakt, że jest Świętą od spraw beznadziejnych. Nadszedł w moim życiu taki czas, gdy ciążyła nade mną perspektywa ciężkiej choroby, która zmieniłaby na zawsze nie tylko moje życie, ale też życie moich bliskich.  Przerażona zaczęłam się modlić. Wtedy też przypomniałam sobie o Świętej Ricie. Święta od spraw beznadziejnych to ktoś, kogo wówczas najbardziej było mi potrzeba. Od dnia pierwszej modlitwy mój stan psychiczny znacznie się poprawił, lęk przed chorobą zmniejszył się, mogłam w miarę normalnie funkcjonować. Wciąż jednak czekały mnie decydujące badania. Nie przestawałam się modlić. W Internecie znalazłam stronę Sióstr Augustianek. Złożyłam intencję z prośbą o modlitwę 15 minut przed końcem przeznaczonego na to czasu, dzień przed nabożeństwem do Świętej Rity (22 dzień miesiąca). Mało tego – okazało się, że mieszkam bardzo blisko kościoła Świętej Katarzyny w Krakowie, gdzie jest czczona Święta Rita. Uznałam to za mały cud – nie dość, że zdążyłam złożyć intencję w ostatniej chwili, to jeszcze sama będę mogła uczestniczyć w nabożeństwie. Tak też się stało. Wybrałam się na nie z ukochanym. I tu kolejny znak obecności Świętej Rity: mój luby oberwał z róży wszystkie kolce a ksiądz podczas poświęcenia róż dotknął mojej róży kropidłem. To tak, jakby sama Święta Rita mnie dotknęła, chciała mnie pocieszyć i powiedzieć: „Nie martw się, jestem przy Tobie, w Twoim życiu nie będzie cierpienia”. Całe nabożeństwo przepłakałam a płatek z poświęconej róży nosiłam ciągle przy sobie. Śledząc w Internecie różne strony poświęcone Świętej Ricie napotkałam informację o olejku, który również jest rozprowadzany przez Siostry Augustianki i postanowiłam zamówić 2 sztuki – dla mnie i mojej mamy. Po odebraniu paczki poszłam prosto do pracy, gdzie z koleżanką rozmawiałam o tejże Świętej. Żałowałam w duchu, że nie poprosiłam Sióstr o więcej cudownego oleju, żeby móc się podzielić z koleżanką, która również modliła się w swoich intencjach. Jakie było moje zdziwienie, gdy po powrocie do domu w kopercie znalazłam 3 a nie 2 fiolki (choć wcześniej zaglądałam do koperty i wydawało mi się, że były 2 sztuki). Nie wiem, czy to moje przeoczenie, czy też błąd lub celowe działanie Sióstr Augustianek, ale jestem przekonana, że to Święta Rita chciała, żeby olej dotarł również do mojej koleżanki. Przy następnym spotkaniu z nią oczywiście dostarczyłam jej jedną fiolkę. Poza perspektywą okropnej, nieuleczalnej choroby, na której potwierdzenie lub wykluczenie wciąż czekałam, dotyczyły mnie również dwa inne problemy zdrowotne: guz pod pachą a także znamię, które musiało zostać usunięte i przebadane. Jednak i tu Święta Rita o mnie nie zapomniała. Zarówno guz pod pachą jak i znamię okazały się nie złośliwymi zmianami. U mnie, jak u każdego w życiu zdarzały się lepsze i gorsze dni. Pewnego dnia załamana, tracąca już nawet motywację do modlitwy poprosiłam Świętą Ritę o znak, że wciąż ze mną jest. Pomyślałam: Święta Rito, pozwól mi chociaż usłyszeć od kogoś Twoje imię albo zobaczyć różę. To mi wystarczy, żebym wiedziała, że nadal o mnie pamiętasz”. Rita nie potrzebowała wiele czasu – w pracy na głównym stanowisku stał piękny kosz róż od wdzięcznego klienta. Nie miałam wątpliwości, że to nie przypadek. Nadszedł dzień decydujących badań – dwa dni po tym, kiedy skończyłam Nowennę Pompejańską w intencji mojego zdrowia. Wyniki przyszły jak najbardziej pomyślne – jestem zdrowa. To kolejny cud, bo sprawa była beznadziejna. Ostatni cud Świętej Rity w moim życiu to wiara – dzięki tej okropnej sytuacji wróciłam do Boga, chociaż ostatnie kilka lat byłam od niego bardzo daleko. Teraz już wiem, że „bez Boga ani do proga”. Zmieniło się postrzeganie przeze mnie życia, wiary. W moim przypadku wszystko skończyło się pomyślnie. Nawet jeśli sprawa wygląda beznadziejnie – ufajcie Bogu i Świętej Ricie. Ja modliłam się do Niej 4 miesiące, zanim wybłagała u Boga cud dla mnie. Już nigdy nie przestanę się do Niej modlić. 

Kinga

Dodaj swoje podziękowanie lub świadectwo

Doświadczyłeś (doświadczyłaś) szczególnej łaski za Jej przyczyną? Podziel się tym z nami! Niech Twoje słowa umocnią tych, którzy teraz znajdują się w trudnej sytuacji. Napisz nam o Twoim doświadczeniu, choćby kilka zdań (kliknij obrazek, aby przejść do formularza)